Η ιστορία του Ομίλου ξεκινά ουσιαστικά από την εποχή της Τουρκοκρατίας, με το πρώτο καρνάγιο του Γιαννούλη και του Γιώργου Παλαιοκρασσά, γιού του Γιαννούλη, στις Στενιές της Άνδρου. Το καρνάγιο μετεξελίχθηκε σε εμπορική ναυτιλία με πλοία κατασκευασμένα στη Σύρο, όπως το «Νέα Τύχη» που κατασκευάσθηκε το 1879 και το «Πλουμού», που ναυπηγήθηκε και νηολογήθηκε το 1893. Προχώρησαν στην ατμήρη ναυτιλία και στη συνέχεια ενασχολήθηκαν με τα ατσάλινα πλοία τα οποία πούλησαν αμέσως μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και με τα χρήματα αυτά αγόρασαν ακίνητα στο Κολωνάκι, την Κηφισιά και τα Πατήσια μετατρέποντας έτσι τη ναυτιλιακή περιουσία σε Real Estate. Συγχρόνως, ο Πέτρος Παλαιοκρασσάς πάντρεψε την κόρη του Ειρήνη με τον Νικηφόρο Θ. Χαραγκιώνη, ιδρυτή του Ομίλου Χαραγκιώνη, με τον οποίο συνεταιρίσθηκε μετέπειτα στο ζαχαροπλαστείο “Ακροπόλ”, στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά.
O ιδρυτής του Ομίλου, Νικηφόρος Θ. Χαραγκιώνης είχε εγκατασταθεί στην Αθήνα από την Κάρυστο για να εργαστεί δίπλα στη θεία του στην οποία ανήκε ο κινηματογράφος High Life και το ζαχαροπλαστείο “Εκλεκτόν” στο κέντρο του Πειραιά . Στα 18 του χρόνια διηύθυνε και τις δύο επιχειρήσεις. Παράλληλα, με έναν φίλο του δημιούργησαν μια βιοτεχνία μετασχηματιστών προκειμένου να λειτουργούν οι συσκευές των 110V που έστελναν οι Έλληνες μετανάστες στα δικά μας 220V.
Σε αυτή τη φάση ακμής, ο Νικηφόρος Χαραγκιώνης έφυγε για να πολεμήσει στο αλβανικό μέτωπο. Αργότερα εντάχθηκε σε μία οργάνωση αντίστασης και επειδή κινδύνεψε να συλληφθεί, φυγαδεύτηκε στη Μέση Ανατολή όπου μετά την ένταξη του στον Ελληνικό στρατό, βραβεύτηκε από τον διοικητή των συμμαχικών δυνάμεων για τη συμμετοχή του στην απελευθέρωση της Ευρώπης.
Επιστρέφοντας στην Ελλάδα, το 1945, ανοίγει το δικό του ζαχαροπλαστείο στον Πειραιά το γνωστό σε όλους για την εποχή “Ακροπόλ”. Με τις συνεχείς επεκτάσεις, το ζαχαροπλαστείο φτάνει τα 1.000 τμ. Ο κύκλος του ζαχαροπλαστείου κλείνει το 1988 όταν η οικογένεια επικεντρώνεται σε άλλες δραστηριότητες, όπως το λιανικό εμπόριο και κυρίως οι αναπτύξεις ακινήτων.
